IV NIEDZIELA WIELKANOCY – 21 IV 2024 R.

ŻYĆ EWANGELIĄ: J 10, 11-18

„(…) znam owce moje, a moje [owce] Mnie znają,

podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca.”

Pewien turysta w czasie swojego pobytu w Palestynie był świadkiem, jak do wodopoju przyszli ze swymi stadami trzej pasterze i wszystkie zwierzęta naraz zaczęły pić wodę.

– Ciekawe, jak teraz pasterze odnajdą swoje owce – pomyślał turysta.

Po pewnym czasie, gdy zwierzęta się napiły, pierwszy z pasterzy wziął swój pasterski kij i zawołał:

– Men-ah! („za mną!”).

I natychmiast z połączonego stada wyszła gromada owiec, które ruszyły za nim. Następnie to samo uczynił drugi z pasterzy i znów gromada owiec zebrała się przy nim. Turysta zapytał ostatniego pasterza, który pozostał jeszcze przy wodopoju:

– Czy pańskie owce poszłyby za mną?

– Proszę sprawdzić – odpowiedział pasterz i założył na turystę swój pasterski płaszcz i kapelusz. Dał do ręki swój pasterski kostur.

Turysta zawołał:

– Men-ah!

Ale żadna owca nawet nie drgnęła. Na tę scenę pasterz powiedział z uśmiechem na ustach:

– Tylko wtedy, gdy owca jest chora, idzie za głosem pierwszego lepszego człowieka.

Tekst: Ks. Andrzej Tomalak, Iść za głosem Jezusa, Ateneum Kapłańskie z. 2(636), str. 39;

Rysunek z Internetu