HISTORIA
OGÓLNOPOLSKIEGO  KONKURSU WIEDZY O PAPIEŻU JANIE PAWLE  II

Najwybitniejszą osobowością naszych czasów jest niewątpliwie Papież Jan Paweł II. Jego autorytet sięga najdalszych zakątków kuli ziemskiej, ogarnia nie tylko katolików, ale i wyznawców innych religii, niezwiązanych z Watykanem. W swym geniuszu dokonał rzeczy zdawałoby się niemożliwych, jednocząc ze sobą przedstawicieli skrajnie różnych wyznań, sprawił, że dialog ekumeniczny stał się faktem. Znalazł uznanie w oczach przywódców państwowych, a nas wszystkich  nauczył obdarzać się wzajemną miłością i dobrocią. To On pokazał, jak rozumieć zawiłości metafor biblijnych i jak wcielać w życie ich mądrość. Jak traktować Boga jako dobrego, kochającego Ojca, do którego można zwrócić się nie tylko w wyuczonych modlitwach, ale i własnymi słowami, dziękując Mu za wszystko i zanosząc nowe prośby.

Od początku pontyfikatu Jana Pawła II masmedia niestrudzenie śledzą Jego poczynania. W prasie ukazują się niezliczone artykuły na temat Jego Osoby, telewizja pokazała szereg filmów biograficznych i przetransmitowała wiele mszy św. z Jego udziałem.

Wychodząc naprzeciw tak ogromnemu zainteresowaniu Osobą Ojca Świętego powstała inicjatywa zorganizowania konkursu wiedzy o Papieżu. Idea ta zrodziła się 20 lat temu w umyśle pana Andrzeja Zakrzewskiego, strażaka ze Świdnika. Pan Andrzej, zafascynowany osobowością Wielkiego Polaka, prowadził początkowo konkursy w grupach duszpasterskich, ośrodkach akademickich, ale z roku na rok chętnych przybywało, konkurs roztaczał coraz szersze kręgi, wzrastał również jego poziom. Możliwość konfrontacji swojej wiedzy z wiedzą innych zawodników miał każdy, niezależnie od płci i wykształcenia. Wkrótce do akcji prowadzonej przez pana Andrzeja włączyła się pani Teresa Krzywicka – nauczycielka, która 16 października 1994 roku zorganizowała Pierwszy Międzyszkolny Konkurs Wiedzy o życiu i działalności Ojca Świętego Jana Pawła II.

Z zaproszenia do konkursu skorzystało pięć szkół podstawowych. Pani Teresa tak wspomina tamte wydarzenia: „wszystko zaczęło się na trasie pieszej pielgrzymki do Częstochowy, gdzie poznałam entuzjastę Ojca Świętego, strażaka ze Świdnika. To on zaproponował mi, abym z okazji XVI rocznicy pontyfikatu Jana Pawła II zorganizowała w szkole konkurs wiedzy o Papieżu. U stóp Matki Bożej w Katedrze Lubelskiej prosiłam o pomoc w organizacji tak odpowiedzialnego przedsięwzięcia. Wierzyłam, że Ta, Która usłyszała >Totus Tuus< weźmie w opiekę dzieło dotyczące Ojca Świętego. Późniejsze rezultaty przerosły moje najskrytsze oczekiwania. Zainteresowanie konkursem było znaczne, a sponsorzy znaleźli się w cudowny sposób. Nagrodą dla 3-osobowych delegacji  ze wszystkich startujących w konkursie szkół była pielgrzymka szlakiem Karola Wojtyły w 75-tą rocznicę Jego urodzin. Nikt z nas nie przypuszczał wtedy, że zakończy się ona Mszą Św. w Skoczowie celebrowaną przez Ojca Świętego”. W I rocznicę Konkursu, szkoła, w której się odbył, przyjęła imię Jana Pawła II.

W następnych latach wszystko potoczyło się bardzo szybko, gdy do tak pięknie rozpoczętej działalności włączyło się Stowarzyszenie Rodzin Katolickich Diecezji Lubelskiej. Stało się to dzięki kolejnemu znajomemu z częstochowskiej pielgrzymki – świętej pamięci Oskarowi Leszczyńskiemu, ówczesnemu członkowi Zarządu Głównego Stowarzyszenia. Ze strony Stowarzyszenia współpraca została podjęta z wielkim entuzjazmem i w wyniku wytężonej pracy zespołu z prof. dr hab. Witoldem Stępniewskim na czele został zorganizowany Pierwszy Ogólnopolski Konkurs Wiedzy o Papieżu Janie Pawle II. Był on nawiązaniem do jubileuszu pontyfikatu Ojca Świętego oraz 50-lecia Jego kapłaństwa. Mottem Konkursu były pamiętne słowa Wielkiego Polaka – „Bogu dziękujcie, ducha nie gaście”.

I EDYCJA: Ogłoszenie konkursu nastąpiło w kwietniu. W prasie katolickiej oprócz regulaminu, zostało opublikowane 30 pytań konkursowych, stanowiących przepustkę do dalszych zmagań. Wpłynęło 137 listów i kartek z 31 województw, w tym 104 odpowiedzi na pytania. Po weryfikacji autorzy 22 prac zostali zaproszeni do półfinału. Wato zaznaczyć, że wszyscy półfinaliści uzyskali maksymalną ilość punktów za odpowiedzi na pytania eliminacyjne. Wiek osób, które wzięły udział w Konkursie wahał się od 11 do 71 lat. Byli to uczniowie, rolnicy, inżynierowie, pielęgniarki, nauczyciele, siostry zakonne i klerycy. Po „egzaminie” pisemnym siedmiu wybitnych znawców tematu zakwalifikowało się do finału.

27 października 1996 roku o godzinie 15:00 nowe emocje. Gazeta Wyborcza  tak opisywała finał: „ Wielka Aula Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego pęka w szwach. Na scenie konferansjerzy, jury i żeński młodzieżowy kwartet wokalny „Majkes” ze Świdnika. Usłysz Panie głos ludu bożego/ kornej prośby wysłuchać chciej/ strzeż i broń Jana Pawła Drugiego/ i w opiece Go zawsze miej/ - śpiewa cała sala. Na scenę wychodzą kolejno: Jan Małolepszy - nauczyciel z Lublina, Agnieszka Miernik – pielęgniarka ze Skarżyska Kamiennej, Monika Mazur-Kłosek -  emerytowana nauczycielka z Bytomia, Józef Jaskulski – kleryk z radomskiego, uczennica liceum sióstr prezentek w Krakowie Marlena Wachal i Krzysztof Silwon, na co dzień pracownik referatu technicznego na kolei.” W jury Konkursu zasiadły wówczas takie osobistości jak: ks.prof.dr hab. Stanisław Wielgus, ks.prof.dr hab. Andrzej Szostek, s.prof.dr hab. Józefa Zdybicka, a przewodnictwo objął o.prof.dr hab. Mieczysław Albert Krąpiec, wieloletni rektor KUL. To podczas jego rektorskiej kadencji kardynał Wojtyła został wybrany Papieżem.

Pytania finałowe dotyczyły wiedzy o życiu, działalności duszpasterskiej i twórczości poetyckiej Papieża. Zawodnicy poradzili sobie doskonale. Poziom ich wiedzy był dość wyrównany, dzięki czemu aż 4 osoby zajęły ex aequo drugie miejsce. Zwycięzcą I edycji Konkursu została Agnieszka Miernik. W nagrodę otrzymała 12 – dniową wycieczkę do Rzymu. Jej notatki z podróży i spotkania z Ojcem Świętym wyciskają łzy. „I oto – pisze – oczom naszym ukazuje się pochylona biała postać, idąca wolniutko w naszą stronę. Kochany Ojciec Święty, dźwigający  na swych strudzonych ramionach cały świat – jak Chrystus krzyż na Kalwarię, by nas zbawić. Podnoszę wzrok by spojrzeć w oczy Wielkiego Człowieka. Pada pytanie >skąd jesteście?< Czuję skurcz w gardle, łzy pod powiekami. I w tym momencie Ojciec Święty robi mi znak Krzyża Świętego na czole, dotyka policzka, jakby chciał mi powiedzieć – nie bój się. Tyle szczęścia w jednej chwili! Po policzkach płyną łzy i trudno wypowiedzieć, co czuje serce”.

W następnym roku (1997) Konkurs został przeprowadzony w miejscu jego zapoczątkowania -–w Świdniku. W I etapie zmagało się 211 osób, z czego do półfinału przeszło 21, a z nich 10 do finału. I tak jak poprzednim razem były to osoby w różnym wieku, reprezentujące różne regiony Polski i różne zawody. Miejscem Konkursu stał się Miejski Ośrodek Kultury w Świdniku, a przewodniczącym jury był ks.prof. Tadeusz Styczeń. Zwycięzcą okazał się Zenon Jachimowicz z województwa leszczyńskiego.

II EDYCJA: Rok 1998 to 20-lecie pontyfikatu Ojca Świętego Jana Pawła II. Może właśnie, dlatego wyraźnie wzrosło zainteresowanie konkursem na jego temat. Trzykrotnie powiększyła się liczba osób, które wystartowały w I etapie. Ponad 600 osób odpowiedziało na wydrukowane w prasie pytania egzaminacyjne. Najwięcej uczestników zgłosiło się z Diecezji Tarnowskiej – 81 osób. Zainteresowanie było tak duże, że organizatorzy, przychylając się do licznych próśb, przedłużyli termin nadsyłania odpowiedzi.

Hasłem tej edycji Konkursu stały się słowa Ojca Świętego „...Budujcie i umacniajcie na Polskiej Ziemi cywilizację miłości...”

I etap Konkursu przeprowadzono na etapie diecezji. Właśnie finały diecezjalne, przeprowadzone często w sposób bardzo uroczysty, wyłoniły 37 osób, które zmierzyły się w półfinale ogólnopolskim 10 października w sali KUL. Innowacją w tej edycji było uwypuklenie jego rodzinnego charakteru, w związku z czym, na szczeblu ogólnopolskim mogły występować dwie osoby z rodziny. Z takiej możliwości skorzystali państwo Baczyńscy z Pabianic, którzy, obok Mariusza Soleckiego, Dariusza Walkowiaka, Michała Kotowskiego, Jana Józefa Korcza i Zbigniewa Hodera zakwalifikowali się do finału.

Rozstrzygnięcie Wielkiego Ogólnopolskiego Konkursu Wiedzy o Papieżu Janie Pawle II nastąpiło 11 października 1998 roku w auli KUL. Uczestnicy finału gromadzili na swoich kontach punkty za odpowiedzi na 20 pytań zadawanych w czterech turach. Przerywnikami między poszczególnymi seriami pytań był występ chóru Politechniki Lubelskiej pod dyrekcją Elżbiety Krzemińskiej, koncert fortepianowy Jarosława Janikowskiego (grał utwory Chopina), recytacja młodzieńczego wiersza Karola Wojtyły pt. Do sosny polskiej w wykonaniu uczennicy Szkoły Podstawowej w Świdniku Agnieszki Krefty oraz występ dziecięcej scholi „Vox Beata” z parafii pw. Świętej Rodziny, która porwała całą widownię do śpiewu pieśni „Abba Ojcze i góralskiej przyśpiewki za pomyślność i zdrowie Papieża. A całkiem poważnie o zdrowie Ojca Świętego modliły się dzieci ze Szkoły Podstawowej w Mętowie, prowadząc dziesiątek Różańca.

Jury konkursowe, w skład którego weszli ks. prof. Tadeusz Styczeń, następca ks. prof. Karola Wojtyły na Katedrze Etyki KUL, ks. Dr Alfred Wierzbicki, pracownik KUL, ks. Janusz Stępniak oraz dr Cezary Ritter, kierownik Instytutu Jana Pawła II, wyrażając opinię o bardzo wysokim poziomie wiedzy laureatów, przyznało I miejsce małżeństwu Mariuszowi i Alicji Baczyńskim z Pabianic, którzy w nagrodę otrzymali tygodniową pielgrzymkę do Ziemi Świętej. Tu sprawdziły się przewidywania organizatorów, że praca zespołowa ułatwi zwycięstwo. Pan Mariusz absolwent KUL, dzieląc się swoimi wrażeniami, powiedział, że jest urzeczony wiarą „naszego” Papieża oraz wyraził przekonanie, że zgromadzeni miłością do Ojca Świętego, możemy poprzez nią ubogacać miłość do Boga Ojca. Pani Alicja stwierdziła zaś, że jej udział w tym zwycięstwie, to tylko (a może „aż”) modlitewne wsparcie dla wysiłków mąża.

Drugą nagrodę uzyskał Mariusz Solecki, doktorant Politechniki Gdańskiej, natomiast trzecie ex aequo zdobyli Dariusz Walkowiak, kleryk z Brodów  Poznańskich i Zbigniew Hodar, uczeń III kl. LO w Czechowicach-Dziedzicach, najmłodszy uczestnik finału. Laureatem IV miejsca został Jan Józef Korcz, dziennikarz z Warszawy, natomiast piątą lokatę uzyskał ks. Michał Kotowski, wikariusz z parafii w Skolimowie.

Cały finał przebiegał w bardzo wzniosłej, ale równocześnie ciepłej i rodzinnej atmosferze. Ksiądz prof. Tadeusz Styczeń gratulując finalistom wspaniałej znajomości faktów i dokumentów związanych z pontyfikatem Jana Pawła II stwierdził, że wszyscy obecni w auli i przy radioodbiornikach (całość transmitowało Lubelski Radio PLUS) są współtwórcami „symfonii rodzinnej” skomponowanej ku czci Papieża Polaka.

Komitet honorowy tej edycji Konkursu stanowiły znaczące osobistości ze  świata nauki, kultury i polityki.

Minister kultury i sztuki Joanna Wnuk-Nazarowa, przebywająca w tym czasie w Rzymie, nadesłała życzenia dla organizatorów i uczestników Konkursu.

Jego Magnificencja ks. prof. dr hab. Andrzej Szostek – Rektor KUL, powiedział na rozpoczęcie finału, że konkursowe zmagania właśnie w tym miejscu stanowią zaszczyt dla uczelni tak blisko związanej z Papieżem.

Wielki Kanclerz Uczelni, Arcybiskup Metropolita Lubelski ks. prof. Józef Życiński przybył do auli w trakcie trwania finału pomimo bardzo wielu zajęć. Jego słowa podziałały jak balsam dla złagodzenia napięcia rywalizacji. Jego Ekscelencja stwierdził bowiem, że wszyscy finaliści są już zwycięzcami.

Szczególnymi gośćmi obecnymi podczas finału była czwórka laureatów analogicznego Konkursu przeprowadzonego w europejskiej części Rosji.

Dodatkową atrakcją było zaproszenie na uroczystość finałową osób urodzonych w dniu wyboru Kardynała Karola Wojtyły na papieża. Upominkiem dla tych szczęśliwców był piękny „papieski” album.

Gospodarzami kolejnego Konkursu Wiedzy o Papieżu Janie Pawle II znów byli Świdniczanie. Odbywał się on w Miejskim Ośrodku Kultury, a jego organizatorami byli parafia św. Józefa, parafia NMP Matki Kościoła, Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży, Katolickie Stowarzyszenie „Clivitas Chrystiana” oraz Miejski Ośrodek Kultury.

Tym razem wpłynęło 170 zgłoszeń z całego kraju. Główny pomysłodawca konkursu Andrzej Zakrzewski stwierdził wtedy, że zwycięstwo nie jest najważniejsze, ale to, że udział w Konkursie pogłębia wiedzę o nauce Ojca Świętego, a tym samym pogłębia wiarę i umacnia właściwą postawę życiową.

Laureatami zostali: Zbigniew Hoder – I miejsce, Mariusz Solecki II miejsce i Krzysztof Silwon – III miejsce.

Atrakcją uroczystości finałowej byli goście – dwie  koleżanki Papieża z lat szkolnych i studiów – dr Wanda Półtowska i Halina Królikiewiczówna-Kwiatkowska, które w bardzo ciekawy sposób opowiadały o swym Niezwykłym Koledze.

III EDYCJA: Rok dwutysięczny, Rok Jubileuszowy, to wyjątkowy moment na organizowanie Konkursu o Wielkim Polaku. Stąd nazwa: Wielki Jubileuszowy Konkurs Wiedzy o Papieżu Janie Pawle II, a  motto Konkursu : „Otwórzcie drzwi Chrystusowi... .”

Tak jak w ubiegłych latach, jego twórcy, Stowarzyszenie Rodzin Katolickich Archidiecezji Lubelskiej i Polska Federacja Rodzin Katolickich, zadbali o zapewnienie jak najlepszej oprawy.

I etap Konkursu rozegrał się równocześnie w 19 diecezjach Polski dnia 21 maja. W Lublinie do finału diecezjalnego zakwalifikowało się 9 osób.

Najmłodsza uczestniczka, Agnieszka Krefta ze Świdnika, zadziwiła wszystkich swoją wiedzą i dojrzałością, jaką wykazała odpowiadając na bardzo trudne pytania. Uporała się ze wszystkimi pytaniami , zdobywając najwyższą ilość punktów. W nagrodę otrzymała możliwość wyjazdu do Rzymu na spotkanie z Ojcem Świętym. W Konkursie ogólnopolskim Agnieszka startowała  po raz trzeci. Utrudnieniem  w tegorocznym starcie jest fakt, że w tym roku kończy kl. VIII i będzie się starała o  przyjęcie do LO. Przed nią więc dwa „konkursy”

Drugie miejsce zajął Stanisław Małolepszy, który od Agnieszki okazał się „małogorszy”, bo przegrał tylko 1 punktem. Następne miejsca zdobyli: Wojciech Górski z Lublina, Alicja Kaflik nauczycielka języka francuskiego z Brwinowa i ex aequo siostra z zakonu Służebniczek NMP w Lublinie - Małgorzata Dyrek i Gerwazy Krugły z Warszawy. Wszyscy zwycięzcy otrzymali nagrody – p. Stanisław  - rower, a pozostali zestawy książek.

Obserwując zmagania uczestników dało się zauważyć wielkie skupienie i powagę, z jaką traktują udział w Konkursie. Emocje zawodników udzieliły się także publiczności, która bardzo żywo reagowała na sukcesy swoich faworytów. Wśród członków scholi „Vox Beata”, która zapewniała łagodzenie emocji swoimi śpiewnymi przerywnikami, bardzo szybko znalazła uznanie Agnieszka wiekiem zbliżona do nich. Razem z nią cieszyli się zwycięstwem.

Do półfinału ogólnopolskiego zakwalifikowały się 32 osoby z diecezji całej Polski. Przekrój wiekowy to między 14 a 70 lat., zawód – nauczyciele, uczniowie, studenci, pracownicy biurowi, ksiądz, siostra zakonna, emeryci, kolejarz, a więc różnorodność tak pod względem wiekowym, jak i zawodowym.

Początek jak w szkole: uczestnicy wchodzą do sali, każdy zajmuje miejsce, na twarzach maluje się skupienie, ale równocześnie zaciekawienie i radość. Wymieniają uwagi ze swoimi sąsiadami, niektórzy ociągają się z zajęciem miejsca. Sądzę jednak, że zawodnicy, w odróżnieniu od uczniów, nie myślą o tym gdzie schowali ściągi i w jakiej kolejności są ułożone. Niektórzy jeszcze przeglądają notatki. Po powitaniu, sprawdzeniu listy obecności, zapoznaniu z porządkiem organizacyjnym i modlitwie następuje rozdzielenie uczestników na dwie grupy i oczywiście rozsadzenie po całej sali (jak na maturze!). Pytań jest 20, a maksymalnie do zdobycia jest 58 punktów. Po sprawdzeniu prac okazało się, że do finału weszło 8 osób, tym dwa zespoły: Mariusz Solecki z Gdańska, Krzysztof Janasz ze Szczecina, ks. Dariusz Walkowiak z Brodów Poznańskich, Siostra Stanisława Pypowska ze Zduńskiej Woli, Małgorzata i Stanisław Stąporek z Katowic oraz Wiesław Mochalski z synem Piotrem ze Słomnik.

Finał ogólnopolski tej edycji Konkursu odbył się dnia 25 czerwca 2000 roku w auli KUL. Jury konkursowe w tym samym składzie co dwa lata wcześniej: ks. prof. Tadeusz Styczeń, ks. dr Alfred Wierzbicki, ks. Janusz Stępniak oraz dr Cezary Ritter. Emocje też takie same, bowiem zawodnicy muszą odpowiadać na serię trudnych pytań, a każdy pragnie „sprzedać” swoją wiedzę za jak najwyższą cenę.

Oprawę muzyczną tworzyli tym razem Jadwiga Kowalska – organy, Jarosław Janikowski  - fortepian i Joanna Przewoźniczuk – flet.

Ks.Prof. Styczeń często komentuje odpowiedzi na pytania. Mówiąc o wizycie Jana Pawłą II w Nazarecie i modlitwie, którą Papież rozpoczął po polsku „A Słowo ciałem się stało...” głos mu się łamie. Po chwili  kontynuuje: rozmawiał z Ojcem Świętym później i pytał czy to przeoczenie, ale Ojciec Święty zaprzeczył. Ks. Prof. zinterpretował to wydarzenie jako podziękowanie Papieża-Polaka Bogu Ojcu za to, stał się człowiekiem i jest z nami pod postacią chleba i wina.

Po wyczerpaniu wszystkich pytań okazało się, że zwycięzcą jest Mariusz Solecki, 28-letni doktorant z Politechniki Gdańskiej, który w nagrodę otrzymał tygodniową wycieczkę do Ziemi Świętej. Drugie miejsce przypadło Panom Mochalskim, a nagroda, to kamera, zaś trzecie miejsce zajęła siostra Stanisława Pypowska i otrzymała wieżę, co wprowadziło ją w zakłopotanie ze względu na rozmiar pudła w jakim się mieściła. Za następne miejsca był radiomagnetofon, odkurzacz i książka, a więc wszyscy uczestnicy finału ogólnopolskiego odjechali z bogatymi nagrodami. W czasie trwania Konkursu wytworzyła się wspaniała więź wśród uczestników, organizatorów i publiczności, która znalazła swe ujście we wspólnym śpiewie pieśni Abba-Ojcze na z¼kończenie Konkursu.

Na IV EDYCJĘ Konkursu trzeba było poczekać¼trzy lata. Rok 2003, piękna rocznica pontyfikatu, to wspaniała okazja do szerzenia i umacniania nauki Ojca Świętego. Hasłem przewodnim tej edycji Konkursu były, jak przed laty, papieskie słowa „Budujcie i umacniajcie na Polskiej Ziemi cywilizację miłości... .” Regulamin ten sam, a i zawodnicy również w wielu przypadkach ci sami. Pojawiło się także wiele nowych twarzy – ludzi zafascynowanych Tą Wspaniałą Postacią.

Pierwszy etap Konkursu przeprowadzony był na poziomie diecezji przez 14 biur konkursowych w całym kraju, a konkursy diecezjalne wyłoniły 39 uczestników półfinału ogólnopolskiego. 14 osób z tej grupy otrzymało w nagrodę bilet do Rzymu.

Finał diecezjalny w Lublinie odbył się 14 września 2003 roku w Centrum Kultury „Głusk”, w ośrodku, który prowadzi od 3 lat Stowarzyszenie Rodzin Katolickich Archidiecezji Lubelskiej, organizator Konkursu. Spośród 11 uczestników finału diecezjalnego do finału ogólnopolskiego przeszło 5 osób z najwyższą punktacją.

Zwycięstwo odniósł tu Dariusz Regulski, który zgromadził wszystkie możliwe do zdobycia punkty, odpowiadając poprawnie na wszystkie pytania. Pytania ułożone były dość specyficzne, bowiem było ich 14 i każde dotyczyło jednej z encyklik papieskich. Jako odpowiedź należało podać nazwę polską i łacińską oraz rok wydania.

Finał ogólnopolski miał miejsce jak zwykle w auli KUL, a jego przebieg był zgodny z wypracowanymi wcześniej kanonami. W Jury Konkursu zasiedli ks. prof. dr hab. Tadeusz Styczeń – przewodniczący, s. prof. dr hab. Zofia Zdybicka, dr Cezary Ritter, ks. Jan Domański i ks. Maciej Kopczyński – członkowie. Uroczystość rozpoczął chór odśpiewaniem hymnu Ałma Mather, następnie zabrał głos Rektor KUL - Jego Magnificencja ks. prof. dr hab. Andrzej Szostek, który podziękował za Konkurs jego twórcom – organizatorom i zawodnikom. Stwierdził, że to, iż część zawodników musiała wcześniej odpaść, to tylko mechanizm eliminacji, ale to, że przystąpili do Konkursu, przyczyniło się do realizacji jego celów. Prosił, by Konkurs nie był metą, ale startem do przemyśleń na temat nauk Jana Pawła II, by był inspiracją do przełożenia posiadanej wiedzy na codzienne życie, na nawrócenie. Na ręce ks. Prof. Stycznia złożył podziękowanie dla członków jury za ich pracę w komisji już po raz kolejny. Podziękował również polskim parlamentarzystom obecnym na widowni, że czynnie przyłączają się do tworzenia tego Dzieła. Zauważył również, że rok akademicki 2003/2004 został ogłoszony, z inicjatywy studentów KUL, Rokiem Jana Pawła II. a odbywający się właśnie Konkurs jest dodatkowym jego uczczeniem. Życzył wszystkim, a w szczególności zawodnikom, światła Ducha Świętego i pokoju.

Następnie dzieci ze Szkoły Podstawowej im. Jana Pawła II w Mętowie poprowadziły dziesiątek Różańca Świętego w intencji Ojca Świętego.

Jeszcze tylko dr Ritter, autor pytań konkursowych, przybliżył stronę techniczną pracy jury i konferansjerzy rozdali pierwsze pytania. Pytania miały różną skalę trudności. Były takie, za które zawodnicy otrzymywali wyrównaną, najwyższą ilość punktów, ale i takie, które jak stwierdziła s.prof. Zdybicka, były bardzo trudne, co potwierdzało się w praktyce i skutkowało zerową punktacją wszystkich zawodników.

Po 15 pytaniach, na które uczestnicy odpowiadali pisemnie, okazało się, że największą ilość punktów, 30, zdobył Wiesław Mochnacki, lekarz kardiolog ze Słomnik w Diecezji Kieleckiej. Drugie miejsce zajęłą Aleksandra Gawor nauczycielka języka francuskiego z Diecezji Gliwickiej, przegrywając 3 punktami do zwycięzcy. Trzecie miejsce wywalczył Jan Korcz, dziennikarz z Warszawy. Dzięki sponsorom, tu gorące dla nich podziękowanie, zwycięzcy mogli otrzymać wspaniałe nagrody: wycieczka do Ziemi Świętej, aparat fotograficzny, radiomagnetofon i nagrody książkowe.

Oprawę muzyczną tegorocznego Konkursu powierzono Pani Iwonie Matysiewicz, która prowadzi scholę w kościele parafialnym pw. Św. Jakuba Apostoła w Lublinie. Dzieci z rozpromienionymi twarzami, ubrane w barwne peleryny, wykonały w sposób niezwykle żywiołowy kilka bardzo pięknych pieśni.

Konferansjerzy to rodzina Podsiadłych: tata, mama i czwórka dzieci, którzy na scenie wykazali pełną swobodę i w sposób bardzo rodzinny dzielili swoje role – roznoszenie kartek z pytaniami dla zawodników, odczytywanie treści pytań oraz zbieranie kartek z odpowiedziami po haśle „czas minął” wypowiadanym bardzo poważnie przez najmłodszego, 5-letniego Pawełka.

\Organizatorzy Konkursu wyznaczyli swemu dziełu bardzo ważny cel, a mianowicie zachęcenie wszystkich do pogłębiania swojej wiedzy o życiu, nauczaniu i działalności Wielkiego Papieża. Z tej zachęty skorzystało wiele osób biorących bezpośredni udział w Konkursie, a pośrednio – poprzez środki przekazu – tysiące. Konkurs odgrywa wielką rolę w pogłębianiu wiedzy o samym Ojcu Świętym jak i o Bogu. Ks.Prof. Andrzej Szostek powiedział, że „miłość i przywiązanie do Ojca Świętego potrzebuje ugruntowania” poza tym zwrócił uwagę, iż praca Jana Pawła II nie ma wzorów w przeszłości. To On, jako jedyny z papieży odbywa tak wiele podróży zagranicznych, głosi niezliczone ilości przemówień, nauk i dokumentów. A wszystko po to, aby głębiej przywiązać ludzi do Jezusa Chrystusa, pomóc im zrozumieć sens wiary nadziei i miłości.

Zgłębiajmy więc nauki Naszego Wspaniałego Papieża i zbliżajmy się do Boga.

Być może nasza wiedza posłuży nam także jako przepustka do Rzymu, Ziemi Świętej czy do zdobycia innej nagrody. Organizatorzy mają bowiem nadzieję na zorganizowanie jeszcze wielu edycji Konkursu na temat Ojca Świętego.

                                                                                                Stanisława Kozak

Archiwum