9. Polityczny aspekt Katynia
Temat Katynia był
aktywnie włączony w polityczny i ideowy arsenał „Solidarności” w Polsce.
Od połowy lat 80-tych temat ten uzyskuje coraz większe znaczenie w oficjalnej
polskiej historiografii. Opublikowana został książka znanego polskiego
historyka Cz. Madejczyka „Tragedia Katyńska”. Na konferencji Komisji Wspólnej
Polski i związku Radzieckiego zorganizowanej w 1987 r., polscy historycy wysunęli
problem Katynia jako jeden z głównych, od rozwiązania którego zależy sukces
działalności komisji.
Oficjalny niemiecki dokument o przestępstwie katyńskim, wydany przez Naczelne Dowództwo Niemieckich Sił Zbrojnych mówi, że oprócz Ukraińców bolszewicy rozstrzelali, Gruzinów, Litwinów, Białorusinów, Tatarów i innych, którzy byli w szeregach Armii Polskiej.
W ten sposób wydarzenia w Katyniu przybrały naukową formę i odgrywały
pewną rolę w wewnętrznej walce politycznej w Polsce, były wykorzystywane dla
wzmocnienia antysowieckich nastrojów w różnych krajach, po to, by obciążyć
winą Związek Radziecki za to, że nie chce ujawnić prawdy o wydarzeniach w
Katyniu. Przedstawiciele radzieckich archiwów zarzucali badaczy pytaniami o
materiały dotyczące losu polskich oficerów w 1939 i 1940 r.