XIII NIEDZIELA ZWYKŁA ROKU – 29 VI 2025 R. 

PRZESŁANIE SŁÓW EWANGELII WEDŁUG ŚWIĘTEGO ŁUKASZA 9, 51-62

W dzisiejszej Ewangelii mamy aż cztery opowiadania. Wszystkie łączy droga, po której wędruje Jezus. On zstąpił z nieba i teraz przemierza ziemię zdążając do Jerozolimy. Ta droga jest jakby wzorem naszej drogi, drogi człowieka. Aby dojść do pełni życia trzeba iść po śladach Jezusa.

1⁰ Pierwszym śladem będzie to, że Chrystus doświadczył od Samarytan odmowy schronienia. Trwająca od wieków nienawiść w narodzie zrodziła nową przemoc: „Panie, jeśli chcesz, powiemy, aby ogień zstąpił z nieba i zniszczył ich.” Jezus swoją łagodnością przerywa łańcuch wrogości i odwetu. Aby pójść za Jezusem, trzeba z serca usunąć wrogość, nienawiść i chęć zemsty. Innej drogi nie ma.

2⁰ Drugie opowiadanie pokazuje pewną tradycję, że uczeń rabinacki wybiera nauczyciela. Jezus nie niszczy początkowego entuzjazmu, ale zwraca uwagę, że chodzenie za Nim będzie się wiązało z utratą komfortu życia, bezpieczeństwa i rodzinnego ciepła.

3⁰ Trzecie opowiadanie dotyczy Jezusowej bezdomności. Bezpośrednio nie dotyczy ona tego, że Jezus nie ma domu i przyjaciół troszczących się o Jego utrzymanie. Bezdomność Chrystusa wskazuje na Jego śmierć, która dokona się w wielkim opuszczeniu ze strony ludzi.

4⁰ Czwarte opowiadanie bardzo nas zaskakuje, a może nawet gorszy. Jezus stawia uczniowi żądanie, które jakby sprzeciwiało się prawu nakazującemu szacunek dla ludzkich zwłok. Sens jest taki, że wobec jednoznacznego wezwania Bożego, człowiek nie powinien udzielać połowicznych odpowiedzi. Chęć pójścia za Jezusem stawia warunek natychmiastowej i całkowitej dyspozycyjności. Ten jest uczniem Chrystusa, kto całkowicie poświęca się Jego dziełu.

Tekst: Pismo Święte Nowego Testamentu, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2006, str. 232-233;

Rysunek z Internetu: „Wybór Dwunastu”.