SAVOIR-VIVRE  

SAVOIR-VIVRE

Każdy mądry człowiek powie, że nie zawsze „śmiech to zdrowie”.

Wiadomo, że śmiech to zdrowie. Ale od każdej zasady są wyjątki, na przykład:

„Nie śmiej się, dziadku, z czyjegoś wypadku”. Nie wypada śmiać się z okularów kolegi albo z tego,

że babcia nie dosłyszy, co do niej mówimy. Nie wypada śmiać się w niektórych miejscach,

jak choćby w kościele czy w autobusie, gdy rozbawiona czymś grupa kolegów

zwraca na siebie uwagę wszystkich pasażerów. Nie wypada w końcu śmiać się z własnych dowcipów.

Trzeba zawsze pamiętać, że śmiechem można kogoś urazić,

a w najlepszym wypadku wystawić samemu sobie niezbyt pochlebne świadectwo.

Tekst: Ks. Janusz Stańczuk, Savoir-vivre dla dzieci, Warszawa 2010, str. 60-61

Rysunek: Aneta Fontner, Savoir-vivre…, j.w.