XII NIEDZIELA ZWYKŁA ROKU  – 22 VI 2025 R.

ŻYĆ EWANGELIĄ: ŁK 9, 18-24

– Jak ja się muszę męczyć w tym życiu! – narzekała Magda. – Te lekcje, to sprzątanie, te zakupy dla babci, to segregowanie i wynoszenie śmieci, to bawienie Adasia… A jeszcze teraz mama wymyśliła, bym wyprowadzała na spacer do parku tę Asię na wózku z piątego piętra… Które dziecko ma takie ciężkie życie? – jęknęła wchodząc do tej Asi.

Tylko raz ją widziała i teraz zadzwoniła do jej drzwi, które w tej samej chwili się uchyliły. Pewnie Asia czekała na Magdę, która wesoło zawołała:

– Hej! – i umilkła. Asia była dziwnie skurczona w tym wózku inwalidzkim i miała bardzo smutne oczy.

– Hej! – odpowiedziała cichutka Asia. – Jak dobrze, że przyszłaś. Mama pracuje długo i tato też, a ja sobie jakoś radzę w domu, ale za słońcem i parkiem tak bardzo już tęsknię. Chwyć za rączki od wózka. Winda jest tam. Sama nie dam rady.

Magda chwyciła i spojrzała na wykręcone ręce Asi. Ona była taka chudziutka i blada. Nogi też miała takie krzywe i bezwładne. Gdy Magda wyjechała z wózkiem przed blok, pomyślała:

– Jakie to straszne nie móc chodzić i zrobić wszystkiego chorymi rękami.

Nie wiedziała co powiedzieć do Asi, ale na szczęście ona głośno cieszyła się wiosną, słońcem, wiatrem i śpiewem ptaków.

– Sama nie mogę wyjechać, bo tak szybko się męczę – powiedziała Asia. – Nie mam siły obracać kołami wózka, a na elektryczny nas nie stać.

– Chyba jest ci strasznie źle? – zapytała Magda. – Nie móc się ruszać bez wózka i z tymi chorymi rękami… Ja to… nie wiem, co bym zrobiła! Chyba bym się zaryczała na śmierć!

– Nie jest tak źle – odpowiedziała Asia. – To taki mój krzyżyk. Gdy mi się chce płakać, to szepczę do Pana Jezusa: «Jesteś? Ciebie też bolało, więc pomóż nie płakać». I On pomaga, wiesz?

Wtedy dopiero Magda zobaczyła na szyi Asi drewniany mały krzyż, na którym ona zaciskała tę chorą dłoń.

– Ja ci też ulżę trochę – powiedziała nagle pogodnie Magda – bo ja mam takie… lekkie życie w porównaniu z tobą. A ty mi opowiedz o tym swoim Panu Jezusie, bo wiesz… dawno już u Niego nie byłam.

I nucąc, popchnęła wózek w stronę fontanny z klombem kwiatów

Tekst: Brat Tadeusz Ruciński, Wózek i krzyż, „Anioł Stróż” nr 6/2022, str. 3;

Rysunek z Internetu: Jerzy Duda Gracz, Golgota Jasnogórska, olej na płótnie (2001-2002), Klasztor na Jasnej Górze