XXIII NIEDZIELA ZWYKŁA ROKU – 8 IX 2024 R.

ŻYĆ EWANGELIĄ: Mk 7, 31-37

Kajtek spojrzał na Majkę słuchającą w słuchawkach jakiegoś hałasu z zamkniętymi oczami i krzyknął:

– Czy ty jesteś zatrzaśnięta?! Nie słyszysz mnie?!

Na to Majka:

            – A po co mam słuchać twojego gadania? Lepsze są moje nagrania.

I znów zamknęła oczy, zasłuchana w swoją muzykę, którą tato nazywał językiem piły z przytupem. A babcia dodała:

            – Już nie mam wnuczki, tylko słuchawkę głuchą na oba uszy i kawał duszy.

Ale Majka słuchawek nie zdejmowała. Już nikt się do niej nie odzywał, bo „z głuchym nie pogada”. Nie słuchała nauczycieli w szkole, koleżanek ani księdza. Teraz szła w tych słuchawkach przez park jak ogłuszona. Nie zauważyła, że zaczęła się ulica, którą jechał samochód, a nim kierował chłopak tak samo ogłuszony głośnikami z podobną muzyką, która swoim hałasem jakby usypiała coś w duszy. A Majka szła wprost na ten samochód z przymkniętymi oczami i zamkniętymi uszami. I już, już zbliżał się straszny wypadek, gdy nagle na kościelnej wieży zabrzmiał dzwon, ale tak potężnie, że Majka jakby się zbudziła, chłopak w samochodzie też… Otworzył szerzej oczy i ujrzał  przed maską samochodu Majkę z oczami wielkimi jak filiżanki z przerażenia, więc zahamował z takim piskiem opon, że przechodnie znieruchomieli jak słupy soli. Majka przewróciła się na maskę samochodu, gdzie była wymalowana trupia czaszka, i zrozumiała, że gdyby nie ten dzwon, to by ją śmierć w nieboszczycę zamieniła. Zerwała słuchawki, a chłopak w samochodzie wyłączył głośniki, i patrzyli na siebie, jakby ktoś ich zatrzymał przed zjeżdżalnią do piekła, chwytając za kołnierze… Wtedy do Majki podbiegła babcia i prawie płacząc, zawołała:

            – Ogłuchłaś, Głuchawko?! To chyba Anioł uderzył w ten dzwon i cię uratował. Słyszysz mnie? Słuchasz?

Wtedy Majka usłyszała nagle wszystkie ptaki, ten dzwon, płacz babci, jakby ktoś jej otworzył nie tylko uzy, ale i kawał duszy.

Tekst: Br. Tadeusz Ruciński, Słuchawka-Głuchawka, Anioł Stróż, nr 9/2024, str.3;

Rysunek: Wojciech Siwik, tamże.