WSPOMNIENIE ŚWIĘTEGO LUDWIKA MARII GRIGNION DE MONTFORT, KAPŁANA

Ludwik Maria Grignion urodził się w 1673 r. w Montfort w Bretanii; na prezbitera został wyświęcony w Paryżu. Mianowany misjonarzem apostolskim, pracował w zachodnich częściach Francji. Głosił misterium Wiecznej Mądrości, Chrystusa wcielonego i ukrzyżowanego. Uczył drogi świętości zmierzającej do Chrystusa przez Maryję. Dla swojego dzieła zyskał kapłanów i braci, a przez błogosławioną Marię Ludwikę Trichet także siostry. Zmarł w mieście Saint-Laurent-sur-Sèvre dnia 28 IV 1716 r. Zostawił liczne pisma, przede wszystkim o duchowości maryjnej.

WSPOMNIENIE ŚWIĘTEJ KATARZYNY ZE SIENY, DZIEWICY, DOKTORA KOŚCIOŁA I PATRONKI EUROPY

Katarzyna Benincasa urodziła się w Sienie w 1347 . Już od najmłodszych lat pragnęła doskonałości. Mając 16 lat przyjęła habit trzeciego zakonu św. Dominika. Pełna gorącej miłości Boga i bliźniego, przyczyniła się do utrwalenia pokoju pomiędzy miastami, stawała mocno w obronie praw i wolności papieża, popierała odnowę życia chrześcijańskiego. Jej dzieła zawierają głęboką doktrynę i są pełne ducha Bożego. Zmarła w 1380 r. Papież Paweł VI ogłosił ją doktorem Kościoła. W ikonografii Święta przedstawiana jest w habicie dominikanki, w koronie cierniowej, z krzyżem w dłoniach, z różańcem. Trzyma tiarę. Ukazywana jest także z Dzieciątkiem Jezus, które podaje jej pierścień – znak mistycznych zaślubin, których dostąpiła. Jej atrybutami są także: czaszka, diabeł u stóp, krucyfiks, lilia, serce.

WSPOMNIENIE ŚWIĘTEGO PIUSA V PAPIEŻA

Michał Ghislieri urodził się koło miasta Alessandria w Italii w 1504 r. W Zakonie Dominikanów, do którego wstąpił, nauczał teologii. Przez ponad 20 lat pełnił posługę inkwizytora, by zażegnywać szerzące się wówczas różnego rodzaju herezje. Był zwolennikiem upominania i przekonywania błądzących oraz stosowania bardzo łagodnych kar. Potem został biskupem i kardynałem, a w r. 1566 papieżem. Podjął dzieło odnowy Kościoła wszczęte przez Sobór Trydencki, kładł wielki nacisk na szerzenie wiary i przeprowadził reformę liturgii. Nalegał, by każda diecezja miała seminarium dla swoich kleryków. Zreformował brewiarz i mszał. Cenił modlitwę różańcową nadając jej formę, która przetrwała do dzisiaj. Ustanowił dzień Matki Bożej Różańcowej (7 X 1571 r. zwycięstwo nad Turkami w bitwie morskiej pod Lepanto). Pontyfikat Piusa V to początek białej sutanny papieży (dominikański habit koloru białego). Zmarł 1 V 1572 r. mając 68 lat życia.

WSPOMNIENIE ŚWIĘTEGO JÓZEFA, RZEMIEŚLNIKA

Święty Józef był mężem Maryi. Jego postać znamy z przekazów Ewangelii. Czcimy go dwukrotnie w ciągu roku: 19 marca – jako Oblubieńca Matki Bożej, a dzisiaj – jako wzór i patrona ludzi pracujących. 1 maja 1955 r. zwracając się do Katolickiego Stowarzyszenia Robotników Włoskich papież Pius XII proklamował ten dzień świętem Józefa rzemieślnika, nadając w ten sposób religijne znaczenie świeckiemu, obchodzonemu na całym świecie od 1892 r., świętu pracy. Odtąd tego dnia także Kościół akcentuje szczególną godność i znaczenie pracy. Całe swoje życie św. Józef spędził jako rękodzielnik i wyrobnik w ciężkiej zarobkowej pracy. Ewangelie określają go mianem wyrobnika – rzemieślnika od naprawy narzędzi rolniczych, przedmiotów drewnianych itp. Były to więc prace związane z budownictwem, z robotą w drewnie i w żelazie. Józef wykonywał je na zamówienie i w ten sposób utrzymywał Najświętszą Rodzinę. Ta właśnie praca stała się równocześnie dla niego źródłem uświęcenia. Był mistykiem nie przez kontemplację, przez uczynki pokutne czy przez dzieła miłosierdzia, ale właśnie przez codzienną pracę. Praca go uświęciła, gdyż wykonywał ją rzetelnie, wypełniał ją cicho i pokornie jako zleconą sobie od Boga misję na ziemi. Spełniał ją zapatrzony w Jezusa i Maryję. Dla nich żył, dla nich się trudził, dla nich był gotów do najwyższych ofiar. Taki powinien być styl pracy każdego chrześcijańskiego pracownika. Praca ma go uświęcać, ma być źródłem gromadzenia zasług dla nieba, podobnie jak to było w życiu św. Józefa.

WSPOMNIENIE ŚWIĘTEGO ATANAZEGO BISKUPA I DOKTORA KOŚCIOŁA

Atanazy urodził się w Aleksandrii w roku 295. Towarzyszył biskupowi tego miasta, Aleksandrowi, na Soborze Nicejskim i został jego następcą. Zwalczał niestrudzenie arian, co było przyczyną, że kilkakrotnie musiał iść na wygnanie. Napisał znakomite dzieła w obronie wiary i dla jej pogłębienia. Zmarł w roku 373. W ikonografii (zachodniej) św. Atanazy przedstawiany jest w stroju biskupa rytu łacińskiego lub ortodoksyjnego. Czasami jako kardynał albo mnich. Jego atrybutami są: łódka, rylec, zwój. Na Wschodzie przedstawiany jest w bizantyńskich szatach biskupich z dużymi krzyżami. W obu dłoniach trzyma Ewangelię. Ma szeroką, siwą brodę i łysinę czołową.

ADORACJA NAJŚWIĘTSZEGO SAKRAMENTU

Jezus czeka od 17:00 do 18:00. Przyjdziesz?

UROCZYSTRŚĆ NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY KRÓLOWEJ POLSKI

Dnia 1 IV 1656 r. król Jan Kazimierz uroczystym aktem oddał kraj pod opiekę Matki Bożej, obierając Ją Królową Polski. Święto Królowej Polski, ustanowione przez św. Piusa X dla archidiecezji lwowskiej, papież Pius XI rozszerzył na całą Polskę w 1924 r. Papież Jan XXIII ogłosił Najświętszą Maryję Pannę, Królową Polski, główną Patronką kraju razem ze świętymi biskupami i męczennikami Stanisławem i

Wojciechem.

WSPOMNIENIE ŚWIĘTEGO FLORIANA

Florian był żołnierzem za czasów cesarza Rzymu Dioklecjana. Umęczony za wiarę, został utopiony w rzece Aneso 4 V 304 r. Jego ciało odnalazła Waleria i ze czcią je pochowała. Nad jego grobem wystawiono z czasem klasztor i kościół benedyktynów, objęty potem przez kanoników laterańskich. Pod koniec XII w. (1184) na prośbę księcia Kazimierza Sprawiedliwego, syna Bolesława Krzywoustego, Kraków otrzymał znaczną część relikwii św. Floriana. W delegacji odbierającej relikwie miał się znajdować także bł. Wincenty Kadłubek, późniejszy biskup krakowski. Ku ich czci wystawiono w dzielnicy miasta, zwanej Kleparzem, okazałą świątynię. Kiedy w 1528 r. pożar strawił tę część Krakowa, ocalała jedynie ta świątynia. Odtąd zaczęto św. Floriana czcić w całej Polsce jako patrona podczas klęsk pożaru, powodzi i sztormów. Strażacy i hutnicy czczą go jako swojego patrona. Papież Paweł VI ogłosił Świętego Floriana patronem diecezji katowickiej. W ikonografii św. Florian przedstawiany jest jako gaszący pożar oficer rzymski z naczyniem. Czasami jako książę. Bywa, że w ręku trzyma chorągiew. Jego atrybutami są: kamień młyński u szyi, kolczuga, krzyż, czerwony i biały krzyż, miecz, palma męczeńska, płonący dom, orzeł, tarcza, zbroja.

WSPOMNIENIE NIEPOKALANEGO SERCA MARYI

Obietnica Niepokalanego Serca Maryi: „Przybędę w godzinie śmierci z łaskami potrzebnymi do zbawienia do tych wszystkich, którzy przez 5 miesięcy w pierwsze soboty odprawią Spowiedź, przyjmą Komunię Świętą, odmówią jeden różaniec i przez 15 minut rozmyślania nad piętnastu tajemnicami różańcowymi towarzyszyć mi będą w intencji zadośćuczynienia”.