WSPOMNIENIE ŚWIĘTYCH PUSTELNIKÓW ANDRZEJA ŚWIERADA I BENEDYKTA

Andrzej Świerad żył w początkach XI wieku. Według tradycji pochodził z południowej Polski. Wstąpił do benedyktyńskiego klasztoru świętego Hipolita na górze Zabor koło Nitry. Po jakimś czasie przeniósł się na pustelnię w pobliżu klasztoru, gdzie zasłynął z surowej pokuty. Zmarł około roku 1030-1034.
Benedykt, towarzysz i uczeń św. Andrzeja, mnich z tego samego klasztoru świętego Hipolita, pozostał nadal w pustelni po śmierci mistrza i prowadził również surowe życie. Trzy lata później został zamordowany przez zbójców. Relikwie obydwu świętych spoczywają w katedrze w Nitrze.

WSPOMNIENIE ŚWIĘTEGO KAMILA DE LELLIS KAPŁANA

Kamil urodził się w 1550 r. w pobliżu Chieti we Włoszech. Początkowo prowadził życie żołnierskie, później poświęcił się trosce o nieuleczalnie chorych. Po ukończeniu studiów i wyświęceniu na kapłana założył zakon klerycki dla posługi chorym. Zmarł w Rzymie w 1614 r. Jest patronem szpitali i chorych.

WSPOMNIENIE ŚWIĘTEGO BONAWENTURY BISKUPA I DOKTORA KOŚCIOŁA

Bonawentura urodził się około 1218 r. w Bagnoregio we Włoszech. Studiował filozofię i teologię w Paryżu. Po otrzymaniu stopnia mistrza wykładał te dyscypliny swoim współbraciom w Zakonie Braci Mniejszych. Wybrany generałem Zakonu rządził mądrze i roztropnie. Został mianowany kardynałem biskupem Albano. Zmarł w 1274 r. podczas soboru w Lyonie. Napisał wiele znakomitych dzieł z zakresu filozofii i teologii. W ikonografii przedstawiany jest w habicie franciszkańskim z biskupim krzyżem na piersiach; jako kardynał w cappa magna; jako teolog nad pulpitem. Jego atrybutami są: anioł przynoszący mitrę i baculum, kapelusz kardynalski trzymany przez anioła lub leżący u stóp, księga, krzyż w dłoniach, drzewo Krzyża Świętego, zwój.

WSPOMNIENIE MARYI PANNY Z GÓRY KARMEL (SZKAPLERZNEJ)

Pismo Święte opiewa piękno góry Karmel, na której prorok Eliasz bronił czystości wiary Izraela w Boga żywego. Pod koniec wieku XII po Chrystusie na górze Karmel osiedli pustelnicy, którzy założyli tam zakon kontemplacyjny pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny. Szczególnie szybko zakon rozwijał się w Anglii, do czego przyczynił się m.in. wielki czciciel Maryi, św. Szymon Stock, szósty przełożony generalny zakonu karmelitów. Wielokrotnie błagał on Maryję o ratunek dla zakonu. W czasie jednej z modlitw w Cambridge, w nocy z 15 na 16 VII 1251 r., ujrzał Bożą Rodzicielkę w otoczeniu Aniołów. Podała mu Ona brązową szatę, wypowiadając jednocześnie słowa: Przyjmij, synu, szkaplerz twego zakonu, jako znak mego braterstwa, przywilej dla ciebie i wszystkich karmelitów. Kto w nim umrze, nie zazna ognia piekielnego. Oto znak zbawienia, ratunek w niebezpieczeństwach, przymierze pokoju i wiecznego zobowiązania.

WSPOMNIENIE BŁOGOSŁAWIONEJ TERESY OD ŚWIĘTEGO AUGUSTYNA I TOWARZYSZEK DZIEWIC I MĘCZENNIC

Podczas rewolucji francuskiej władze zamknęły w 1792 r. klasztor sióstr karmelitanek w Compiègne. 14 IX 1792 r. zakonnice opuściły klasztor i założyły świeckie ubrania. Podzieliły się na 4 grupy mieszkające w niezbyt odległych od siebie domach. Przez kolejne 2 lata żyły w nich, w miarę możliwości według zasad życia zakonnego. W 1794 r. oskarżono je o życie we wspólnocie zakonnej. Aresztowane przewieziono je do więzienia w Paryżu i skazano na śmierć. Zostały zgilotynowane 17 VII 1794 r. Idąc na gilotynę, śpiewały Salve Regina. Jako ostatnią stracono matkę przełożoną, która umacniała siostry. Ciała zakonnic wrzucono do dołu z piaskiem na paryskim cmentarzu Picpus, w którym w późniejszym czasie doliczono się 1298 ofiar terroru rewolucji. Nie było więc szans na odnalezienie relikwii karmelitanek. Były one pierwszymi ofiarami terroru rewolucji francuskiej, wobec których rozpoczęto proces beatyfikacyjny; jako pierwsze męczennice rewolucji francuskiej zostały beatyfikowane 27 V 1906 r. przez Piusa X.

ADORACJA NAJŚWIĘTSZEGO SAKRAMENTU

Jezus czeka od 17:00 do 18:00. Przyjdziesz?

ŚWIĘTO ŚWIĘTEGO SZYMONA Z LIPNICY KAPŁANA

Bonawentura Szymon urodził się około 1437 r. w Lipnicy. Studiował na Akademii Krakowskiej, po czym pod wpływem kazań św. Jana Kapistrana wstąpił do krakowskiego klasztoru bernardynów. W zakonie odznaczał się surowością życia, nabożeństwem do Najświętszego Sakramentu i do Matki Bożej, miłością Boga i bliźniego połączoną z wielkim zapałem kaznodziejskim. Podczas morowej zarazy w Krakowie, gdy się oddawał posłudze zarażonych, zmarł w opinii świętości 18 VII 1482 r. Relikwie spoczywają w kościele bernardynów w Krakowie. Szymon z Lipnicy został kanonizowany w Watykanie przez papieża Benedykta XVI 3 VI 2007 r.

WSPOMNIENIE N.M.P. MATKI ŁASKI BOŻEJ

„Błogosławiona Dziewica, przeznaczona od wieków dzięki wcieleniu Słowa Bożego na Matkę Boga, stała się tu na ziemi, z postanowienia Bożej Opatrzności, Matką-Żywicielką Boskiego Odkupiciela, w sposób szczególny przed innymi szlachetną towarzyszką i pokorną służebnicą Pana. Poczynając, rodząc, karmiąc Chrystusa, ofiarując Go w świątyni Ojcu i współcierpiąc z Synem swoim umierającym na krzyżu, w szczególny sposób współpracowała z dziełem Zbawiciela przez wiarę, nadzieję i żarliwą miłość dla odnowienia nadprzyrodzonego życia dusz ludzkich. Dlatego stała się nam Matką w porządku łaski”.

WSPOMNIENIE BŁOGOSŁAWIONEGO CZESŁAWA KAPŁANA

Czesław urodził się około roku 1180. Jako kapłan wstąpił do Zakonu Kaznodziejskiego i otrzymał habit z rąk św. Dominika. Głosił słowo Boże w Czechach i w Polsce. Założył klasztory w Pradze i we Wrocławiu. Zmarł 15 VII 1242 r. we Wrocławiu. Jest patronem archidiecezji wrocławskiej i diecezji opolskiej. W ikonografii przedstawiany z kulą ognistą lub z kulą ognia nad głową, która według tradycji ukazała się podczas oblężenia Wrocławia przez Tatarów. Niecodzienne to zjawisko spowodowało ich odwrót. Atrybutami Błogosławionego są: krzyż misyjny, kielich, otwarta księga Ewangelii, laska pielgrzyma, lilia, monstrancja, puszka z komunikantami, różaniec.

WSPOMNIENIE BŁOGOSŁAWIONEJ JOLANTY ZAKONNICY

Jolanta, córka węgierskiego króla Beli IV, przybyła do Krakowa na dwór swej siostry Kingi jako kilkuletnia dziewczynka. Tu wychowana poślubiła księcia kaliskiego Bolesława Pobożnego w 1256 r. Wzorowa żona i matka osobiście wychowywała swe dzieci i wywierała wielki wpływ na otoczenie. Wraz z mężem fundowała liczne klasztory franciszkańskie, a inne uposażała. Opiekowała się biednymi i chorymi. Po śmierci męża w 1279 r. wstąpiła wraz ze swoją siostrą Kingą do klasztoru Klarysek w Starym Sączu. Po śmierci bł. Kingi przeniosła się do Klarysek w Gnieźnie, gdzie zmarła w opinii świętości w 1298 r. W ikonografii bł. Jolanta przedstawiana jest w habicie klaryski. Czasami klęczy obok św. Kingi.