UROCZYSTOŚĆ NAJŚWIĘTSZEJ TRÓJCY

Stajemy wobec największej tajemnicy naszej wiary: tajemnicy Boga w Trójcy Jedynego – Ojca, Syna i Ducha Świętego. Tę tajemnicę objawił nam Jezus Chrystus, który za nas umarł i zmartwychwstał. Dzięki temu mamy uczestnictwo w Bogu, w życiu Trójcy Przenajświętszej. Ważne jest, abyśmy całym sercem otwierali się na tę tajemnicę i cała Trójcę przyjmowali do swego życia. Jeden Bóg, ale w Trzech Osobach pragnie naszej miłości objawiającej się w czystej wierze i dobrym życiu chrześcijańskim i katolickim.

WSPOMNIENIE ŚWIĘTEGO BONIFACEGO, BISKUPA I MĘCZENNIKA

Bonifacy urodził się około 673 r. w Anglii. Wstąpił do klasztoru benedyktyńskiego w Exeter. W r. 719 udał się na misje do Germanii. W 722 r. papież Grzegorz II udzielił mu święceń biskupich, w 732 r. został arcybiskupem, a w 738 r. legatem papieskim na całe Niemcy. Głosił Ewangelię, zakładał diecezje i klasztory, zwoływał synody. Mając 80 lat udał się ponownie na misję do Fryzji i w Dokkum został zamordowany wraz z 52 towarzyszami w sam dzień Zielonych Świąt, 5 VI 754 r. Ciało spoczywa w Fuldzie. W ikonografii św. Bonifacy jest przedstawiany w biskupim stroju – w ornacie, paliuszu, mitrze lub jako benedyktyński mnich. Jego atrybutami są: kruk, lis, krzyż z podwójnym ramieniem – symbolizujący legata papieskiego, księga Ewangelii przebita mieczem (taką bowiem znaleziono przy nim po męczeńskiej śmierci).

WSPOMNIENIE ŚWIĘTEGO NORBERTA BISKUPA

Norbert urodził się około r. 1080 w Nadrenii. Był kanonikiem w Xanten. Pragnąc życia ściślej opartego na Ewangelii, w 1120 r. założył wspólnotę kanoników regularnych, z której rozwinął się Zakon Premonstratensów. W 1126 r. mianowano go arcybiskupem Magdeburga; pracował nad odnową życia kościelnego. Zmarł w Magdeburgu 6 VI 1134 r. W ikonografii św. Norbert jest ukazywany w stroju biskupim, w mitrze, z monstrancją w dłoni. Jego atrybutami m. in. są: anioł z mitrą, diabeł u stóp, gałązka palmy, kielich, model kościoła, monstrancja.

WSPOMNIENIE BŁOGOSŁAWIONYCH ZBIGNIEWA STRZAŁKOWSKIEGO I MICHAŁA TOMASZKA ZAKONNIKÓW I MĘCZENNIKÓW

Zbigniew Strzałkowski urodził się w Tarnowie w r. 1958. Pierwsze śluby w Zakonie Braci Mniejszych Konwentualnych złożył w 1980 r., a w r. 1986 przyjął święcenia kapłańskie; po okresie pracy wychowawczej w niższym seminarium w Legnicy, wyjechał na misję do Peru.
Michał Tomaszek urodził się w Łękawicy w 1960 r. Pierwsze śluby w Zakonie Braci Mniejszych Konwentualnych złożył w r. 1981, a sześć lat później przyjął święcenia kapłańskie. Po okresie pracy duszpasterskiej w Pieńsku wyjechał na misję do Peru.

W rozległej parafii Pariacoto (diecezja Chimbote) pracowali obydwaj 2 lata, budując wspólnotę franciszkańską i służąc ludowi. Odwiedzając andyjskie wioski, oddawali się ofiarnie posłudze pastoralnej i charytatywnej. 9 VIII 1991 r., wieczorem, zostali zamordowani przez członków komunistycznej partyzantki.

ADORACJA NAJŚWIĘTSZEGO SAKRAMENTU

Jezus czeka od 18:30 do 19:30. Przyjdziesz?

WSPOMNIENIE ŚWIĘTEJ JADWIGI KRÓLOWEJ

Jadwiga urodziła się w r. 1374 jako córka króla Węgier i Polski, Ludwika. Po ojcu odziedziczyła tron Polski i w 1384 r. została ukoronowana. Poślubiła wielkiego księcia Litwy, Władysława Jagiełłę, i przyczyniła się do nawrócenia tego kraju na chrześcijaństwo. Przyczyniła się też do powstania w Krakowie Wydziału Teologicznego i odnowienia Uniwersytetu. Przez całe życie odznaczała się hojnością dla ubogich. Zmarła w Krakowie 17 VII 1399 r. W ikonografii św. Jadwiga przedstawiana jest w stroju królewskim.

ROCZNICA POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA KATEDRALNEGO W LUBLINIE

Budowę obecnej katedry lubelskiej rozpoczęto w 1585 r. Pierwotnie kościół przeznaczono dla sprowadzonych do Lublina w 1582 r. jezuitów. W 1752 r. kościół został strawiony przez pożar. Wkrótce przystąpiono do odbudowy, ozdabiając świątynię freskami w stylu późnego baroku. W 1773 r. zakon jezuitów został skasowany. Rząd austriacki przeznaczył kościół na skład zboża. W 1805 r. świątynię podniesiono do rangi katedry. Około roku 1818 przeprowadzono w niej gruntowne prace restauracyjne. Kolejne poważne prace konserwatorskie podjęto w 1874 r. Po II wojnie światowej w 1954 r. przystąpiono do poważnej odnowy wnętrza. Inicjatywie tej patronował ówczesny biskup lubelski, Stefan Wyszyński. 25 III 1992 r. nastąpiła w Polsce reorganizacja struktur administracyjnych Kościoła. Diecezję lubelską podniesiono do rangi archidiecezji, biskup lubelski podniesiony został do godności arcybiskupa metropolity. Obecnie archidiecezja liczy 28 dekanatów, w ramach których funkcjonuje 267 parafii. Do archidiecezji należy ponad 930 kapłanów diecezjalnych i ponad 200 zakonnych.

WSPOMNIENIE BŁOGOSŁAWIONEGO BOGUMIŁA BISKUPA

Bogumił żył w XII w. Urodził się we wsi Koźmin. W roku 1167 mianowany arcybiskupem gnieźnieńskim. Związany był z misją wśród Prusów. W roku 1170 zrezygnował z arcybiskupstwa i osiadł jako pustelnik w rozlewiskach Warty i Neru pod Dobrowem. Zasłynął darem modlitwy i nauczania ubogiej ludności. Zmarł 10 czerwca 1182 r., pochowany w Dobrowie. Kult Bogumiła występuje już w średniowieczu. Ogłoszony przez Stolicę Apostolską 27 maja 1925 r. błogosławionym. W ikonografii bł. Bogumił przedstawiany jest w pontyfikalnym stroju biskupim z krzyżem w ręku. Czasami ukazywany, gdy przechodzi suchą nogą przez rzekę. Atrybutem jego jest ryba.

WSPOMNIENIE ŚWIĘTEGO JANA NEPOMUCENA, KAPŁANA I MĘCZENNIKA

Jan urodził się w miejscowości Pomuk w Czechach. Kształcił się w Pradze i w Padwie. Był kanonikiem i wikariuszem generalnym arcybiskupa Pragi. Został uwięziony na rozkaz króla Wacława IV za obronę praw Kościoła (nie wydał tajemnicy spowiedzi), a następnie zrzucony w nocy z mostu do rzeki Wełtawy dnia 20 III 1393 r. Stało się to podczas trwającego sporu między Wacławem IV Luksemburczykiem a arcybiskupem Pragi św. Jan, będąc mediatorem, został uwięziony przez porywczego króla (razem z dwoma prałatami) i poddany torturom. Według relacji brał w nich udział sam król. Potem na pół żywego w nocy zrzucono z mostu Karola IV do rzeki Wełtawy, która przepływa przez Pragę. Dlatego jego posągi są często umieszczane przy mostach i źródłach. W ikonografii Święty przedstawiany jest w stroju kapłańskim, w sutannie, rokiecie, birecie. W ręku krzyż. Niekiedy trzyma palec na ustach (symbol zachowanej tajemnicy). Jego atrybutami są: klucz, książka, kłódka, krzyż w ręce, zapieczętowany list, most, z którego został zrzucony, pieczęć, wieniec z pięciu gwiazd, wieniec z gwiazd – w środku napis TACUI – „milczałem”; woda, zamek.